içerisinde güçlendirilmesini zorunlu kılmış ve California bölgesinde çok yoğun bir biçimde onarım ve güçlendirme faaliyetleri başlamıştır. Dolayısıyla, mevcut yapıların değerlendirilmesi, onarılması ve güçlendirilmesine yönelik bazı standart ve yönetmeliklerin hazırlanması için de ön çalışmalar yapılmıştır.

Kuzey Amerika’ da gerçekleştirilen bu çalışmaların sonucunda, 1994 yılında Federal Acil Durum Yönetim Merkezi (Federal Emergency Management Agency) tarafından FEMA 273 ve FEMA274, 1995 yılında Uygulamalı Teknoloji Konseyi (Applied Technology Council) tarafından ATC 40 ve California Yapı Mühendisleri Derneği tarafından Blue Book dokümanları yayınlanmıştır. Bu dokümanlar kılavuz niteliğinde olup, temelde aynı fakat detaylarda farklılık gösteren dokümanlardır. Son olarak 2001 yılında yine Federal Acil Durum Yönetim Merkezi tarafından FEMA 356 yayınlanmıştır.

 

FEMA 356 ön standart niteliğindedir. Bu dokümanlarla ortaya çıkan yeni yaklaşımlar tüm

dünyada giderek ilgi görmekte, araştırmalara konu olmaktadır. Yakın bir gelecekte, ülkemizdeki tasarım mühendisleri tarafından da benimseneceği umulmaktadır. Başlangıçta mevcut yapıların değerlendirilmesi ve güçlendirilmesi ihtiyacı ndan ortaya çıkan bu yaklaşımın bugün yeni yapılacak yapılar içinde kullanılabileceği düşünülmektedir.

Yukarıda sözü edilen çalışma ve dokümanlarla ortaya çıkan düşünce, yapı sahibinin ihtiyaç, istek ve bütçesine göre birden fazla performans seviyesini göz önüne almaktadır. Yani yapılar sadece tasarım depremi altında göçmenin ve can kaybının önlenmesi performans seviyesi dikkate alınarak değil, gerektiğinde (yapı sahibinin ihtiyaç ve isteklerine göre) depremden hemen sonra kullanılacak şekilde tasarlanacaktır.

Yukarıda sözü edilen dokümanlar, konu ile ilgili olarak, performans seviyelerini tanımlamakta, tasarım ve modelleme (yapısal özellikler ve malzeme özellikleri vb.) kural ve yöntemlerini, tasarımda kullanılacak yer hareketi özelliklerini